DÜNYALILAR
212’nin 12. sayısı, bu kırılgan kabuğun kıvrımlarını mesken edinmiş dünyalıların yaşamlarından kesitler içeriyor.
Mavi bilye, yeşil küre, soluk mavi nokta. Evrene, parçası olduğumuz topluluklara ve kendimize dair görüşümüzü derinleştireceği yerde sıkıştıran, çözünürlüğünü düşüren metaforlar. Renk tonu, parlaklığı fark etmez, aslında o kürenin üstünde değil deri tabakasının içinde yaşıyoruz. Vonnegut’un deyişiyle “bu anın kehribarındayız. Niyesi yok.” Yaşamı mümkün kılan şartlar ise Dünya’nın yüzeyini kaplayan birkaç kilometre kalınlığındaki kabuğun içinde bulunuyor, hepsi bu.
