“Benim için ilgi çekici olan, insanları bir araya getiren ve ardından her şeyin dağılmasına sebep olan dinamikleri incelemek.”

Filmlerinizin çoğunda “arzu” önemli ve kilit bir rol oynuyor. Zenginle fakir, yaşlıyla genç, güçlüyle güçsüz arasındaki gerilimi her zaman arzu kırıyor. Arzuyu sizin için bu denli önemli kılan nedir?

Sanırım bu planlı bir seçimden ziyade içgüdüsel gelişen bir şey; hesap kitap yapıp düşünerek yerleştirdiğim bir durum değil. Bir sinemacı olarak eninde sonunda içimden ne geliyorsa onu yapıyorum. Arzunun yarattığı dinamiklere olan sonu gelmez ilgim ise Freudyen bir yerden besleniyor sanırım. Arzu insan hayatını şekillendiren bir güç; insana ait, insana dair bir güdü. Ve filmlerimi insanoğluna dair hikâyeler anlatma maksadı; girişimi olarak değerlendiriyorum.

Hikâyelerinizin önemli bir kısmı burjuva sınıfın ve imtiyazlı kesimin arasında geçiyor. Sizi bu sınıfa çeken ne?

Açıkcası sizinle tamamen aynı görüşte değilim. Filmlerimin çoğu sanatçılar, entelektüeller ve sıradan insanlar hak- kında. I Am Love ve A Bigger Splash ikilisi özelinde konuşacaksak dediğiniz doğru olabilir. O iki filmin baş karakterleri arasında belli bir sınıfı temsil eden insanlar vardı. Ama ben o insanların sosyal statülerine bakmıyorum. Benim için ilgi çekici olan, önce bu insanları bir araya getiren ve ardından her şeyin dağılmasına sebep olan dinamikleri incelemek. Sanırım filmlerime bu pencereden bakmak daha sağlıklı.

Filmlerinizde otobiyografik izler var mı?

Yaptığım her şeyde otobiyografik bir yan var diyebilirim. Her projede ne yapmak istiyorsam sonuna kadar ona sadık kalan bir sinemacıyım. Yani bir anlamda yapmak istediğim otobiyografik bir ifşaat, bir vasiyet. Öte yandan bilmediğim şeylere karşı da merak besliyorum. Yaptığım her bir şey de bana dair değil…