Göz okşayan renkler; şeker pembesi, bebe mavisi, mint yeşili dekorlar… Takım elbiseli "başarılı" insanlar… Steril, ferah mekânlar…Leziz yiyecek ve içecekler. Ve bir anda, modern bir masalı andıran jilet gibi bu ortamda canlandırılmış gündelik sıradanlıkların arasında beliren evcilleştirilmiş, şüphe uyandırmayan, kamufle bir tekinsizlik... İçinde yaşadığımız manipülasyonun anıtsal boyutlarını birer tablo gibi gözler önüne sermek, Clemens Ascher’in alametifarikası.

Üç çeşit yalan var der Mark Twain, “Yalanlar, kahrolası yalanlar ve istatistikler. Ascher yalanın artık kanıksanmış vahim boyutlarından çok, kandırılma şekillerimizle ilgileniyor. “Makbul görüşler ve üretilen arzularla özgürlüğünü tanımlayan insanın tatmin olabilmek için sistemin içinde kalması gerekiyor.” diyor, Ascher. Sahi yoksa, flamingoların beton duvarların arasında ne işi var?